Piraten
"Arrrr, a ho ho ho and a bottle of fristi." Ontdek de feiten achter de legendes van de piraten.
Een korte inleiding tot de piraterij
Zeerovers zijn van alle tijden. In de tijd van de Oude Grieken en Romeinen teisterden rovers de Middellandse Zee. In de vroege middeleeuwen kwamen Vikingen uit het noorden de Europese kusten onveilig maken. Piraten, zoals wij die kennen uit boeken, films en games, leefden tussen 1650 en 1730 in de zogenaamde de Gouden Eeuw van de Piraterij. Ze waren vooral actief in de Caraïben, de eilandengroep voor de Amerikaanse oostkust.
Piraten schuwden het geweld niet. Als piraten je schip veroverden had je twee keuzes: je werd zelf piraat of je werd simpelweg neergeschoten. Geen getreuzel op een loopplank dus. Piraten waren nogal ongedurige types. In tegenstelling tot wat heel wat mensen denken, begroeven ze hun schatten niet. Geld moest rollen voor de piraten. Hun leven was meestal al kort genoeg!
Piraten stalen munten, gouden ringen (soms door het afhakken van vingers), flessen rum en wijn van hun slachtoffers. Maar ook zijde, suiker en zeekaarten hadden veel waarde. Bij roofgevechten verloren piraten wel eens een oog of been. Ooglapjes en houten benen maakten deel uit van de piratenmode. Net als een papegaai op je schouder. Niet omdat piraten grote dierenvrienden waren, papegaaien waren gewoon veel geld waard.
Dat je piraat was, betekende niet dat alles zomaar kon. Elk piratenschip had zo zijn eigen regels. Die werden maar best strikt opgevolgd. Piraten die niet in het gareel liepen, werden achtergelaten op een onbewoond eiland. Denk niet aan een exotisch paradijs, maar aan een hoopje zand en rotsen. Je verveelde je er – letterlijk – dood.
Piraten waren niet altijd bruten. Soms hadden ze echt goede manieren. Dan stuurden ze bijvoorbeeld brieven met een zwarte stip op. Dat betekende dat ze je kwamen vermoorden. Toch vriendelijk om dat op voorhand te laten weten?
De rooftocht van piraten was zoals gezegd meestal maar van korte duur. Bijna alle beruchte piraten werden gevangen genomen en gedood. Sommigen onder hen werden in Londen berecht en opgehangen. Hun lijken bleven soms weken aan de oever van de Theems hangen. Er werd niet gelachen met piraterij.
Natuurlijk vraag je je nog af: Hoe gingen die piraten nu eigenlijk naar het toilet? Wel, er werd een soort kooi van touwen gemaakt waarmee je met je blote kont boven de zee kon hangen.
Nog steeds zin om piraat te worden?
Piratenvlag
De piratenvlag wordt Jolly Roger genoemd, naar het Franse le joli rouge wat ‘mooi rood’ betekent. De eerste piratenvlaggen waren namelijk rood.
Elke zichzelf respecterende piratenkapitein had zijn eigen vlag.
Beruchte piraten
De bekendste piraat vandaag is misschien wel Jack Sparrow uit de Pirates of the Caribbean filmreeks. De echte piraten waren echter niet zo sympathiek …
Eén van meest gevreesde piraten was Zwartbaard. Volgens de legende stak hij brandende lonten onder zijn hoed om eruit te zien als de duivel. Zwartbaard werd uiteindelijk verslagen door luitenant Robert Maynard van de Britse marine. Maynard wilde de piraten tonen wie de baas was en daarom hing hij het afgehakte hoofd van Zwartbaard in de mast.
Met de zandloper in hand wil het skelet zeggen dat je tijd gekomen is. -slik-
Anne Bonny, een roodharige Ierse vrouw, verhuisde met haar man naar de Bahama’s. Daar werd ze verliefd op de piraat Jack Rackham. Ze kleedde zich als een man en ging met Rackham mee op rooftocht.
Volgens de legende paste ze ooit volgende slimme truc toe. De hele bemanning moest zich bekladden met rode verf en op het dek gaan liggen. Enkele zeelui van een voorbijvarend schip dachten dat het veilig was om aan boord te gaan van het piratenschip. Al snel werden ze verrast en beroofd door Anne Bonny en de piratenbende.
Deze bekende piratenvlag komt waarschijnlijk van Jack Rackham.
Anne Bonny was niet de enige vrouwelijke piraat. Mary Read werd als jongen opgevoed, om het zo makkelijker te hebben in het ruwe leven van de 17de eeuw. Ze leerde met wapens omgaan en werd soldaat in het Britse leger. Later wou ze een nieuwe leven beginnen en ging ze aan boord van een schip met bestemming West-Indië. Het schip werd echter aangevallen door een piratenbende. Om te mogen blijven leven werd Mary zelf een piraat. Later sloot ze zich aan bij de piratenbende van Jack Rackham. Tot haar verbazing ontmoette ze daar nog een vrouwelijke piraat: Anne Bonny. Ze werden beste vrienden en vochten zij aan zij in vele rooftochten.
Ook in China had je piraten. In het begin van de 19de eeuw had je de piraat Cheng I, na zijn dood nam zijn vrouw Ching Shih het roer over. Madam Ching was een kwaaie tante. Ongehoorzaamheid werd beantwoord met zweepslagen. Had je het echt te bont gemaakt, dan kon je zelfs je oren of hoofd verliezen. Met honderden schepen hadden de piraten van Ching Shih zelfs een grotere vloot dan de Chinese keizer. Uiteindelijk betaalde de Chinese keizer de piraten veel geld om zich bij zijn vloot aan te sluiten.